13 Kasım 2016 Pazar


    Eskide kalmış ama eskimemiş yüzün, hep aynı tazeliği, aynı coşkusu, aydınlığıyla... Böyle düşündüm, dökülmüş yaprakları ayakkabımın ucuyla çatırdatırken. Kapıp kaçtı şapkamı birden rüzgar, kötücül küçük kuşlar üşüştü başıma. Donuk bakışlı kapına baktım uzaktan, kibirli anahtar deliğinden katı ve her sesi bastıracak türden can sıkıcı bir sessizlik yayılıyordu sokağa.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder