Bulutlar kümelendi. Ufuk kızıla döndü. Kızıl yaprakların üzerinden gölgeler geçti.
,
-Bugün kar yağacak, dedim.
Sustu, balkonun korkuluğundan
çekilerek mutfağa girdi.
-Burda soğuktan ve sessizlikten öleceğiz, dedi
içerden.
-Hayır, sadece uyuyacağız. Uzun
bir uykuya dalacak, bahar inince uyanacağız, dedim.
-Bahara dek insan olmak dışında
her şey olacağız. Tuğlaları birbirinin ağırlığından ve dip dibeliğinden
bunalmış bir evin gürültüsü, kavgası ve huzursuzluğu var içimde.
-Peki, bahar inince mutlu olacak
mısın?
-Hayır, yitirilmiş bütün bir
kışın ve seslerin yasını tutacağım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder